Cognizance – Trauma
Posted: Thu Aug 26, 2021 4:14 pm
Trauma?
Het leven is een droom.
We bewandelen paden die deels worden opgeroepen en gemanifesteerd door het collectieve bewustzijn en deels door ons individuele bewustzijn. "Bewustzijn" is een bedrieglijke woordkeuze, want het beschrijft een toestand van volledig onbewust zijn. Binnen het droom-"leven" gelden bepaalde natuurregels. Ieder van ons draagt bij aan de geldigheid, het behoud en de vormgeving van deze wetten door ons individuele geloof in hun onbreekbaarheid. Binnen onze collectieve droom worden alle voelende wezens in staat gesteld perioden van rust en slaap te ervaren. In deze fasen transformeren wij wat gewoonlijk dromen wordt genoemd. Onze ervaring tijdens de slaap is daarom een kostbare gelegenheid om ons "waakbewustzijn" in vraag te stellen - omdat dit op zijn beurt ook slechts een droom is, in een droom, in een droom.
Het is in het bewustzijn, en in de herkenning van die regels en wetten die onze collectieve ervaring beheersen, dat hun manifestatie plaats vindt. Natuurwetten die - zelfs als ze collectief zijn - alleen maar gedroomd worden, kunnen ALTIJD opnieuw geformuleerd en overwonnen worden. Astrale reizen, spirituele genezingen, tijdsprongen, telepathie, telekinese en andere buitenzintuiglijke waarnemingen zijn een uitdrukking van de overkomelijkheid van de wetten waarin wij in het algemeen geloven - en die dus onze werkelijkheid formuleren.
Het zaad van een ware en sublieme gedachte - eenmaal geplant - draagt zijn vruchten te zijner "tijd".
Tijd is de maatstaf die wordt gebruikt om het verschil of de correlatie te bepalen tussen een deel van de oorzaak en een dosis van het gevolg binnen onze collectieve droom. Tijd en ruimte zijn identiek - beide zijn verschillende termen voor hetzelfde fenomeen op ons ervaringsvlak, en beschrijven de plaats die zich *tussen* twee gebeurtenissen bevindt. Het kan van betekenis zijn om die droom die we leven noemen te willen veranderen, maar ik geloof dat we nooit in staat zullen zijn het oorspronkelijke karakter ervan te ontnemen, zoals ik het op dit moment zie, dat gewenst wordt door de goddelijke liefde in ons. Het doel van onze inspanningen kan dus zijn, misschien, het leven als een "droom" binnen ons bewustzijn te herkennen en die te willen overwinnen. Met andere woorden: wij kunnen in onszelf het verlangen tot uitdrukking brengen om te ontwaken.
Ontwaken kan alleen worden bereikt door hen die dromen - en daarbij, geleidelijk aan volwassen worden - zich "werkelijk" bewust worden dat zij in een illusie zweven. Als het ontwaken van een individu plaatsvindt, zoals onder meer Gautama Boeddha heeft ervaren, en als dit individu besluit zijn of haar realisatie aan alle slapende mensen mee te delen, wordt de droom van het collectief veranderd. We bewegen ons allemaal in onze dromen, we verleggen allemaal onze grenzen binnen ons leven, we streven allemaal naar het licht van de goddelijke bron van liefde. Onze inspanningen en aspiraties kunnen meegaand of intens zijn; we kunnen ernstige, geestige, lachende of veinzende geesten zijn - uiteindelijk zullen we ontdekken dat we alles al wisten voordat onze reis zelfs maar begon.
"Werkelijkheid" is actie - de oorzaak zijn wijzelf.
