Dream 3
Ik skate met mijn familie in een rolschaats disco. Gekleurde lichtjes fonkelen overal. We zijn in een goede stemming. Ik voel dat er iets staat te gebeuren.
Plotseling bevind ik me in Tibet. Ik ben in een kamer in het Potala Paleis. Mijn familie is er en er zijn veel Tibetaanse monniken. Een van de monniken stapt op me af en vertelt me dat ik nu ga trouwen. Ik draag een witte jas die tot mijn knieën reikt en versierd is met gouden borduurwerk.
Ik volg een stoet monniken die mij naar mijn toekomstige vrouw willen leiden. We passeren twee of drie grote zalen en dan nader ik een jonge, blonde Tibetaanse vrouw met een bubbelhoedskapsel. Ze ziet er mooi uit en lijkt heel spiritueel en volwassen, serieus. Onze ogen ontmoeten elkaar en we kunnen elkaars gedachten lezen. Zij denkt: "Maar hij is werelds..." en ik kijk beschaamd en herkenbaar naar beneden.Ik besluit aan mijn oplettendheid te werken
Dan zijn we in de open lucht. Ik volg de monniken langs een tribune waar veel mensen zitten. Een kennis van mij zit daar, in een rolstoel - met een enorme rode sombrero tulband op haar hoofd. De anderen ken ik niet. Er wordt mij verteld dat ik op het punt sta tot Dalai Lama te worden gekroond en dat tegelijkertijd mijn huwelijk voor de deur staat. Ik ben in de war en vraag me af of ik deze taken wel naar behoren kan vervullen.
Plotseling is de lucht boven Lhasa gevuld met gevechtsvliegtuigen. Ik kijk omhoog en zie enorme eskaders dreigend naderen.
Ik zit tegenover de commandant van alle vliegtuigen. De commandant is Helmut Kohl. Hij zegt tegen me: "Ik zal voorkomen dat u Dalai Lama wordt en trouwt!" Ik antwoord hem dat ik niet bang voor hem was en hoe hij dat zou kunnen doen?
Kohl antwoordt dat hij op de homepage van DJ Bobo had gelezen dat de landingsbaan van het vliegveld van Lhasa omgeven is door een enorme ondergrondse ankerketting. En dat hij die ketting aan één uiteinde zou vastgrijpen met zijn vliegtuigen en dan de landingsbaan uit de aarde zou rukken en meenemen. Dan zou Lhasa van de buitenwereld afgesneden zijn en niemand zou weten dat ik de nieuwe Dalai Lama was.
Ik skate met mijn familie in een rolschaats disco. Overal fonkelen gekleurde lichtjes. We zijn in een goede stemming. Ik voel dat er iets staat te gebeuren.Plotseling bevind ik me in Tibet. Ik ben in een kamer in het Potala Paleis. Mijn familie is er en er zijn veel Tibetaanse monniken. Een van de monniken stapt op me af en vertelt me dat ik nu ga trouwen. Ik draag een witte jas die tot mijn knieën reikt en versierd is met gouden borduurwerk.Ik volg een stoet monniken die mij naar mijn toekomstige vrouw willen leiden. We passeren twee of drie grote zalen en dan nader ik een jonge, blonde Tibetaanse vrouw met een bubbelhoedskapsel. Ze ziet er mooi uit en lijkt heel spiritueel en volwassen, serieus. Onze ogen ontmoeten elkaar en we kunnen elkaars gedachten lezen. Zij denkt: "Maar hij is werelds..." en ik kijk beschaamd en herkenbaar naar beneden. Ik besluit aan mijn oplettendheid te werkenDan zijn we in de open lucht. Ik volg de monniken langs een tribune waar veel mensen zitten. Een kennis van mij zit daar, in een rolstoel - met een enorme rode sombrero tulband op haar hoofd. De anderen ken ik niet. Er wordt mij verteld dat ik op het punt sta tot Dalai Lama te worden gekroond en dat tegelijkertijd mijn huwelijk voor de deur staat. Ik ben in de war en vraag me af of ik deze taken wel tot een goed einde kan brengen.Plotseling is de lucht boven Lhasa gevuld met gevechtsvliegtuigen. Ik kijk omhoog en zie enorme eskaders dreigend naderen.Ik zit tegenover de commandant van alle vliegtuigen. De commandant is Helmut Kohl. Hij zegt tegen me: "Ik zal voorkomen dat u Dalai Lama wordt en trouwt!" Ik antwoord hem dat ik niet bang voor hem was en hoe hij dat zou kunnen doen?Kohl antwoordt dat hij op DJ Bobo's homepage had gelezen dat de landingsbaan van het vliegveld van Lhasa omgeven is door een enorme ondergrondse ankerketting. En dat hij die ketting aan één uiteinde zou vastgrijpen met zijn vliegtuigen en dan de landingsbaan uit de aarde zou rukken en meenemen. Dan zou Lhasa van de buitenwereld afgesneden zijn en zou niemand weten dat ik de nieuwe Dalai Lama was.Ik antwoordde hem met zeker gevoel en vaste wil dat hij geen schijn van kans zou hebben. Ik ontwaakte.
