Życie Brahma.
Istnieją najbardziej zróżnicowane poglądy na temat długości życia i obecnego wieku naszego wszechświata, jego początku i końca.
Pobożny zmysł Hindusów ujął w słowa mitologiczny opis cyklu życia tego wszechświata (naszej bańki energii/materii).
Zgodnie z tym, każdy wszechświat żyje dostojnie 311 trylionów lat (311 040 000 000 000 000 000) i w hinduskiej mitologii nazywany jest życiem Brahmy. To życie Brahmy odpowiada ponownie 100 latom Brahmy (lub jednemu mega cyklowi Brahmy), z których jeden obejmuje 3 110 400 400 000 000 000 lat, lub 360 dni i nocy Brahmy każdego roku.
Istnieją najróżniejsze poglądy na temat długości życia i obecnego wieku naszego wszechświata, jego początku i końca.Pobożny zmysł Hindusów ujął w słowa mitologiczny opis cyklu życia tego wszechświata (naszej bańki energii/materii).Zgodnie z tym, każdy wszechświat żyje dostojnie 311 trylionów lat (311 040 000 000 000 000 000) i w hinduskiej mitologii nazywany jest życiem Brahmy. To życie Brahmy odpowiada ponownie 100 latom Brahmy (lub jednemu mega cyklowi Brahmy), z których jeden obejmuje 3 110 400 400 000 000 000 lat, lub 360 dni i nocy Brahmy każdego roku.Jeden dzień Brahmy (i jedna noc Brahmy) odpowiada 14 okresom Manu, czyli - włączając w to świt i zmierzch - 4 320 000 000 lat. Jeden okres Manu (tzn. "panowanie" Manu=nauczyciela świata) trwa 71 tzw. maha-yug, czyli 306 720 000 lat. Zatem jedna maha-yuga trwa 4 320 000 lat. Każda maha-yuga może być podzielona na cztery okresy, z których cztery ostatnie znane są również z mitologii greckiej. Tak więc krita-yuga odpowiada złotemu wiekowi Greków, treta-yuga - srebrnemu wiekowi, dvapara-yuga - brązowemu wiekowi, a obecna (od 3102 roku p.n.e.) kali-yuga - żelaznemu wiekowi. [Paragraf wyłączony: Prof. Helmuth von Glasenapp, "The five world religions", Bertelsmann, Eugen Diederichs Verlag, 1963, 1991]
Zgodnie z ustaleniami wielu pism mitologicznych - jak również nowoczesnej astro-nauki - na początku każdego mega-cyklu ma miejsce wielki wybuch. Ten boski błysk światła powoduje, że energia Wszystkiego Co Jest wyłania się w energetycznej i materialnej formie i tworzy wielki wyraz stworzenia na naszym poziomie.
Wzniosłość świata fizycznego - ze wszystkimi jego planetami, układami słonecznymi, grupami lokalnymi, galaktykami, gromadami i supergromadami jako siedliskami z jednej strony, i jego "populacja" mikrokosmicznej wizji z drugiej strony, charakteryzuje "Noc Błędów".
I tak jak my wszyscy jesteśmy częścią większej i wznioślejszej prawdy, te części mikrokosmosu (z molekułami/łańcuchami, atomami, cząstkami atomowymi, kwarkami, superstrunami i ich elementami składowymi) tworzą swój własny świat, oparty na JEDNEJ energii, która jest esencją Boga.
Ta bezgraniczna i nieograniczona prawda o stworzeniu tylko na płaszczyźnie "materialnej", jest dla wątpiących w Boga produktem przypadku. Nie uznają oni "planu" stojącego za "rzeczywistością", która nas otacza (i formuje), a tym samym przypisują głupią rolę stworzeniu, jakie znamy.
Wzniosłość i wieczność Wszystkiego, Co Jest, nie przejawia się jednak wyłącznie na płaszczyźnie "materialnej". I tak jak istnieją wszechświaty, jak ziarenka piasku w morzu, tak istnieją "wymiary" i przestrzenie doświadczenia dusz, które są niefizyczne, fizyczne i zupełnie inne.
Tylko wieczne jest żywe.
