

AwareNess
1.
umysł ludzki jest jak jezioro. Każda informacja, która do nas dociera ma swoje konsekwencje. Podejmujemy myśl i przetwarzamy ją, umieszczamy w pamięci i przyglądamy się jej podświadomością. Rezultat tej kontemplacji przez podświadomość znajduje odzwierciedlenie w naszej świadomości. Kiedy ktoś wrzuca kamień do jeziora, ten kamień spada na dno jeziora. Tylko fale na powierzchni świadczą o kamieniu. Tak więc przyczyna (kamień) wpada do podświadomości, a skutek (falujące fale) odbija się w świadomości. Kiedy na dnie jeziora zgromadzi się wystarczająco dużo kamieni, woda z powierzchni przelewa się przez brzegi. Jeśli chce się tego uniknąć, konieczne jest pogłębianie jeziora. Powinniśmy więc podjąć wysiłek pogłębiania naszego jeziora - podświadomości.

2.
Nasze idee determinują naszą percepcję. Nasza percepcja jest determinowana przez wrażenia zmysłowe. Czy nie byłoby mądrze z naszej strony otworzyć naszą świadomość i nie podążać za uczniem Jezusa Tomaszem, który nie uwierzył, dopóki nie zobaczył?
color=#7fffd4]3.
Kto tylko "będzie", "nie jest". Nasza świadomość powinna być skupiona na podążaniu za rozpoznaniem w teraz. Nie oznacza to oderwania się od wczoraj, dziś i jutro jako obiektów poznania, ale raczej skupienie się na odpowiednim stanie tymczasowym.
W konsekwencji, nie powinniśmy zaprzeczać naszej przeszłości i nie powinniśmy mieć nadziei na przyszłość (zwłaszcza, że kształtujemy naszą przyszłość w sposób wolny, niezależny i prawdziwy lub wynikający z naszego doświadczenia siebie), ale raczej powinniśmy być zaniepokojeni rozpoznaniem w tu i teraz.
color=#ffcc00]Kto tylko "będzie", "nie jest". Nasza świadomość powinna być skupiona na podążaniu za rozpoznaniem w teraz. Nie oznacza to oderwania się od wczoraj, dziś i jutro jako obiektów poznania, ale raczej skupienie się na danym stanie tymczasowym.W związku z tym nie powinniśmy zaprzeczać naszej przeszłości i nie powinniśmy mieć nadziei na przyszłość (zwłaszcza, że kształtujemy naszą przyszłość w sposób wolny, niezależny i prawdziwy lub wynikający z naszego doświadczenia siebie), ale raczej powinniśmy być zatroskani o rozpoznanie w tu i teraz.Oznacza to praktycznie: unikać nadziei i strachu.

