Świadomość – Drogi
Posted: Tue Aug 31, 2021 4:32 pm
Drogi
To moje własne ograniczenia sprawiają, że widzę rzeczy tak, jak nakazuje mi moja prawda. I tak są one dla mnie prawdziwe. Inny może rozpoznać inną prawdę niż ja - oznacza to dla mnie, że muszę pozwolić mu na jego drogę, ponieważ rozpoznanie zawsze odbywa się w indywidualny, odmienny sposób.
Nasz światopogląd opiera się na naszych doświadczeniach, które przeżyliśmy i odczuliśmy w naszym indywidualnym bycie. Prawda jest celem i nie jesteśmy nieśmiali przy wyborze środków, aby zbliżyć się do tego celu. Wszyscy wędrujemy przez życie i uznajemy nasze drogi jako (być może?) jedyne możliwe, ponieważ czasami tylko my sami możemy wyjaśnić nasze myśli, słowa i czyny.
Czasami nie jest łatwo wyjaśnić innym nasze motywacje i wnioski, które z nich wyciągamy; często nasze wysiłki kończą się wymianą ciosów. Z mojego doświadczenia wynika, że najlepszym sposobem na uniknięcie tego dylematu jest skupienie się na swoim prawdziwym celu. To wspomnienie dla nas, ożywione i uczynione ciałem, reprezentuje Boży pokój.
Praktycznym sposobem na wprowadzenie w życie naszego dążenia do prawdy w sposób, który jest dla nas korzystny, jest tolerancja. Tolerancja nie zawiera w sobie motywu obojętności, która pochodzi z rezygnacji. Tolerancja oznacza dla mnie raczej badanie motywacji i decyzji innej istoty, aby zobaczyć, czy mogę odnieść korzyść z uznania tej drugiej. W ten sposób unika się ślepego naśladownictwa, podobnie jak egoistycznego upierania się przy własnym punkcie widzenia.
Wszyscy żyjemy w świetle i wszystkie nasze istoty są z niego zbudowane.
Z jednej z naszych dwóch podstawowych motywacji w doświadczaniu naszej istoty (miłości i strachu) powstaje droga, którą mamy przed sobą. Każdego dnia. W każdej chwili naszego bycia. Doświadczamy siebie jako istoty zmienne i ten fakt powoduje, że wątpimy i wahamy się. To z kolei skutkuje niepewnością co do naszego bytu, co sprawia, że w oczach innych jawimy się jako osoby osądzające, ostrożne, a nawet odrzucające.
W uznaniu naszej niekompletności na naszych ścieżkach leży mądrość, która przybliża nas do światła. Bo ostatni będą pierwszymi i tylko rzekomy brak sprawia, że doświadczamy naszej prawdziwej natury. Kiedy kochamy bezwarunkowo, jest nam obojętne, czy ciężka choroba może oszpecić ciało ukochanej osoby. To właśnie w przypominaniu sobie o mocy miłości mieszkającej w nas wszystkich doświadczamy naszego uzdrowienia. Jednym z wyrazów tego jest przebaczenie. Nasze spory opierają się więc na naszym niepełnym rozpoznaniu i są - mimo złych losów - potężnymi drogowskazami na naszych drogach do zbawienia.
W uznaniu naszej niekompletności na naszych drogach leży mądrość, która przybliża nas do światła. Bo ostatni będą pierwszymi, a dopiero rzekomy brak sprawia, że doświadczamy naszej prawdziwej natury. Kiedy kochamy bezwarunkowo, jest nam obojętne, czy ciężka choroba może oszpecić ciało ukochanej osoby. To właśnie w przypominaniu sobie o mocy miłości mieszkającej w nas wszystkich doświadczamy naszego uzdrowienia. Jednym z wyrazów tego jest przebaczenie. Nasze spory opierają się więc na naszym niepełnym rozpoznaniu i są - mimo złego losu - mocnymi drogowskazami na naszej drodze do zbawienia.
Niemniej jednak jest to prawda:
"Właściwa opinia rodzi się z głosu innego i własnej refleksji".
Gautama Buddha
"Małe dzieci - kochajcie się!"
Friedrich Nietzsche
