Glass people
Zniewolone dusze, których przywiązanie do świata materialnego za życia utrudnia im uwolnienie z tego planu po ich "śmierci", kontynuują życie jako zamanifestowane istoty duchowe pośród ziemskiej flory (w naszych szerokościach geograficznych szczególnie w obszarach leśnych). Z wyglądu przypominają one "szklanych ludzi", tzn. mają humanoidalny zarys i są astralnej natury. Ponieważ ich obecne istnienie opiera się na innej częstotliwości niż nasz ludzki poziom doświadczenia, nie mogą być one zazwyczaj postrzegane "normalną świadomością" i wydają się - w medytacyjno-kontemplacyjnym nastroju świadomości - czasami bardzo delikatne i przezroczyste. Oprócz ich zmienionej wibracji, odpowiadają one również w swoim obecnym wyglądzie swojemu dawnemu "materialnemu" wyglądowi jako istoty ludzkie na naszym poziomie wibracyjnym, tj. posiadają te kontury fizyczne, które już przyjęły za swojego "życia".
Tak jak każda forma istnienia jest ze swej natury uwarunkowana cierpieniem (które można przezwyciężyć), tak samo projekcja astralna tych szklanych ludzi zawiera w sobie cierpienie. Większość z tych dusz czuje się uwięziona w tym stanie i widzi zbawienie przede wszystkim w odzyskaniu ciała fizycznego. Nadzieja i dążenie niektórych "fizycznie uformowanych" ludzi do czysto bezcielesnego istnienia wydaje się tym duszom co najmniej niezrozumiała. Czysto duchowe istnienie duszy (i jego - poprzez świadomość wywołane - wyrażenie) może więc odbywać się na różnych poziomach i nie wszystkie z nich są równie pożądane.
Jednak i ten stan "przezroczystości" jest dla duszy formą doświadczenia, która jest cenna. Życie dąży do przejawiania się i wyrażania na wszystkich poziomach i tylko - wybrane przez nas samych - ograniczenie naszego własnego umysłu pozwala nam doświadczać tych stanów.
Kiedy rozpoznajemy, że duch, istota, dusza jest nieograniczona w swoim pojawianiu się, te stany pośrednie nie są już potrzebne. Dusza doświadcza wtedy uniwersalnego i absolutnego uzdrowienia i nie potrzebuje już więcej pośrednich kroków na drodze do doskonałości. Decyzja ta może być podjęta w każdej chwili i nie wymaga żadnych specjalnych form wyrazu. Sam zamiar, oświadczenie woli, wystarcza, aby dać wolność każdemu życiu.
Tak jak każda forma istnienia jest ze swej natury uwarunkowana cierpieniem (które można przezwyciężyć), tak samo projekcja astralna tych szklanych ludzi zawiera cierpienie. Większość z tych dusz czuje się uwięziona w tym stanie i widzi zbawienie przede wszystkim w odzyskaniu ciała fizycznego. Nadzieja i dążenie niektórych "fizycznie uformowanych" ludzi do czysto bezcielesnego istnienia wydaje się tym duszom co najmniej niezrozumiała. Czysto duchowe istnienie duszy (i jego - przez świadomość wywołane - wyrażenie) może więc odbywać się na różnych poziomach i nie wszystkie z nich są równie pożądane.Jednak i ten stan "przezroczystości" jest dla duszy formą doświadczenia, która jest cenna. Życie dąży do przejawiania się i wyrażania na wszystkich poziomach i tylko - wybrane przez nas samych - ograniczenie naszego własnego umysłu pozwala nam doświadczać tych stanów.Kiedy rozpoznajemy, że duch, istota, dusza jest nieograniczona w swoim pojawianiu się, te stany pośrednie nie są już potrzebne. Dusza doświadcza wtedy uniwersalnego i absolutnego uzdrowienia i nie potrzebuje już więcej pośrednich kroków na drodze do doskonałości. Decyzja ta może być podjęta w każdej chwili i nie wymaga żadnych specjalnych form wyrazu. Sam zamiar, oświadczenie woli, wystarcza, aby dać wolność każdemu życiu.W nadchodzącej już epoce miłości, nawet te istoty, których wygląd jest materialny, a jednak nie cielesny, zostaną wyniesione i wyzwolone.
Wszelkie stawanie się jest jedynie manifestacją bytu.
