Διέσχισα το δάσος μέχρι που έφτασα στο μικρό ξέφωτο. Το φεγγάρι και τα αστέρια έλαμπαν με την καθαρή, χλωμή λάμψη τους στον κόσμο και έκαναν τη νυχτερινή δροσιά να λάμπει παντού.
Τα μαλακά βρύα, που κάλυπταν το γήινο δάπεδο του δάσους όταν περπατούσα εδώ, έδωσαν τη θέση τους στη θαμπή χαμηλή βλάστηση στην άκρη του ξέφωτου. Ο γέρος καθόταν ήδη, σκυμμένος σε ένα ξύλινο σκαμνί, στο δρύινο τραπέζι στον ανοιχτό χώρο, περιμένοντάς με. Ένα κλαδί έσκασε κάτω από την κλωτσιά μου και ο γέρος με κοίταξε. Έκανα ένα βήμα πιο κοντά του και μου έκανε νόημα να πάρω τη θέση μου δίπλα του.
Χαιρετηθήκαμε με τα μάτια μας, σοβαροί και νιώθοντας κοντά. Ένιωσα στην καρδιά μου αυτό το ευχάριστο συναίσθημα ευεξίας και ζεστασιάς που μόνο αιώνες φιλίας μπορούν να φέρουν.
Κάθισα στο σκαμνί. Σιωπηλά, ο ταξιδιώτης γέμισε την κασσίτερη καράφα που με περίμενε με κόκκινο κρασί. Κάναμε πρόποση ο ένας στον άλλον και καθίσαμε για λίγο σε σιωπηλή φιλία, σκεπτόμενοι περισσότερο. Όταν η καρδιά μου έφτασε στο πνεύμα του, του ζήτησα: "Σε παρακαλώ, φίλε. "Πες μου πώς ήταν μια φορά κι έναν καιρό στον κόσμο σου με εκείνους που ήταν μαζί σου".
Προφανώς, ο γέρος κοίταζε τα σκοτεινά δέντρα στο πίσω μέρος του ξέφωτου και έδειχνε να μην τα αντιλαμβάνεται. Αφού κοίταξε την καρδιά του, συγκεντρωμένος στον εαυτό του, ήπιε άλλη μια γουλιά από το ποτήρι του και άρχισε να μιλάει. "Λοιπόν, μπραμπάτα", ξεκίνησε πρόθυμα την ομιλία του ο ταξιδιώτης. "Ο αγώνας για την πορεία του κόσμου σας δεν θα τελειώσει όπως κάποτε για τον λαό μου", απάντησε. "Οι κόσμοι μας μοιράζονται τα σκαμπανεβάσματα των αιώνων, αλλά η θεραπεία σας προορίζεται γι' αυτούς". Πήρε μια βαθιά ανάσα και με κοίταξε. Τα μάτια του έλαμπαν βελούδινα μαύρα. Χαμογελώντας, είπε: "Το Πνεύμα αποφάσισε να γυρίσει τον κόσμο μου ανάποδα, οπότε αυτή η στροφή μπορεί τώρα να γίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση για τον κόσμο σου".
Ο γέρος σιώπησε ξαφνικά και έψαξε στις τσέπες του για την πίπα του. Φαινόταν να σκέφτεται. Συγκεντρώθηκα κι εγώ για να τον ρωτήσω: "Πες μου για το είδος Χ, το animus. "Πώς νομίζετε ότι μπορώ να υπηρετήσω καλύτερα τον κόσμο μου, τον λαό μου; Στο μεταξύ, ο περιπλανώμενος έψαξε για τα σκεύη του στον πάτο της ιεραρχίας του, γέμισε την πίπα του με τον κόμπο από το σακουλάκι του καπνού και την άναψε. Αφού ζέστανε την πίπα, πήρε μια βαθιά ρουφηξιά, κράτησε την αναπνοή του για μια στιγμή, και στη συνέχεια, αποβάλλοντας τον καπνό, μου μίλησε. "Είναι πάντα μειονέκτημα να θεωρεί κανείς τον εαυτό του σοφότερο από τους άλλους. Το αήττητο δεν προέρχεται από τη σοφία. Η καρδιά σας θα σας οδηγήσει στο Πνεύμα της Αλήθειας. Η δύναμη, η αληθινή δύναμη, μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της αφοσίωσης. Η αγνότητα της αρχικής επιθυμίας σε ένα μόνο ον μπορεί να σφραγίσει τη μοίρα ολόκληρων κόσμων". Άκουσα εσωτερικά τα λόγια του σε σύγκριση. Ο γέρος ξύπνησε μέσα μου τη μνήμη των όσων είχα βιώσει στο παρελθόν. Πήρε άλλη μια ρουφηξιά από την πίπα του, χάιδεψε τη γενειάδα του στο πηγούνι, φαινομενικά σκεπτόμενος, και συνέχισε να μιλάει.
"Το animus..." άρχισε να λέει περισσότερο στον εαυτό του παρά προς το μέρος μου. "Από πού προέρχονται, ούτε οι γραμματείς του λαού μου δεν γνωρίζουν. Είναι αρχαία, brahbata, πολύ αρχαία. Στα αρχεία μας, αναφέρονται με πολλά ονόματα. Ούτε γνωρίζουμε τα αρχικά τους ονόματα, πολύ περισσότερο τις πολλές πιθανές σημασίες των ονομάτων τους. Πολλοί κόσμοι σε πολλούς γαλαξίες μιλούν γι' αυτούς ως Esps, κάποιοι τους αποκαλούν Animus, ενώ εμείς τους έχουμε ονομάσει μόνο 'οι άνθρωποι'". Ο γέρος έκανε μια παύση. Μου φάνηκε ότι σκεφτόταν ποιο μέρος της ιστορίας της εμπειρίας του από "τους ανθρώπους" θα μπορούσε να είναι σημαντικό για μένα. "Λοιπόν", συνέχισε μετά τις φαινομενικά ασυνάρτητες σκέψεις του, "σε κάθε περίπτωση, δεν ήταν αυτοί που τελικά μας νίκησαν, αλλά η δική μας υπερηφάνεια, που τους έκανε να καταλάβουν τον κόσμο μας". Ο γέρος ξαφνικά γέλασε, σαν να κατηγορούσε τον εαυτό του για την ηλιθιότητα των όντων των κόσμων που είχαν καταλάβει. Στη συνέχεια συνέχισε να μιλάει. "Μην τους υποτιμάς ποτέ για τον υποτιθέμενο νανισμό τους, μπραμπάτα, γιατί τότε δεν γνωρίζεις το σύμπαν και τον τρόπο ζωής του. Ένα μόνο από αυτά τα όντα είναι ικανό να ελέγξει το μυαλό δέκα ενήλικων πολεμιστών του είδους σας, αν αυτοί οι άνδρες δεν είναι προετοιμασμένοι με καθαρή καρδιά και καθαρό μυαλό. Ποτέ μην κοιτάζετε προσεκτικά στα μάτια έναν εκπρόσωπο του "λαού", ποτέ μην συγχωνεύετε το πνεύμα σας με το δικό τους, αν η ψυχή σας γνωρίζει γι' αυτούς και δεν είστε προετοιμασμένοι. Η συνείδησή τους, η σκέψη τους είναι τόσο ξένη προς τη δική μας που η αδύναμη συνείδηση αντιλαμβάνεται την ανίσχυρη, κυριαρχική και ψυχρή θέληση μόνο όταν είμαστε τηλεπαθητικά συνδεδεμένοι μαζί τους. Όποιος δεν γνωρίζει καθόλου την ύπαρξή τους και την πραγματική τους φύση, θα τους προσπεράσει φαινομενικά αβλαβείς. Ας θυμηθούμε ότι τα ραδιοκύματα μπορούν να "ληφθούν" μόνο με έναν κατάλληλο ανιχνευτή. Ωστόσο, αυτά τα κύματα είναι "εκεί", υπάρχουν, ανεξάρτητα από το αν έχετε ένα χρήσιμο όργανο μέτρησης.
Το είδος Χ, "ο λαός", δρα επίσης μόνο ως ένας συλλογικός οργανισμός ανάμεσα σε πολλούς άλλους σε όλους τους κόσμους. Ο γέρος σταμάτησε για μια στιγμή και τέντωσε τα άκρα του. Γέλασε απαλά, ίσως επειδή απολάμβανε την ευπάθεια του γερασμένου σώματός του. Στη συνέχεια συνέχισε να μιλάει. "Η δύναμη του "λαού" έγκειται στη φαινομενική μικρότητα των ατόμων του: δεν περνούν απαρατήρητα, αλλά απλώς απαρατήρητα. Ωστόσο, βρίσκονται σε όλο το σύμπαν, καταλαμβάνοντας τον ένα κόσμο μετά τον άλλο, γιατί σχεδόν κανείς δεν τους αναγνωρίζει ως αυτό που είναι: οι φύλακες του σκότους. Και τώρα, μπραμπάτα", συνέχισε, "είναι η σειρά του κόσμου σου....
Όλα στον κόσμο είναι ίδια", συνέχισε ο ταξιδιώτης. "Κάθε μεμονωμένο μέλος του Esps αντιστοιχεί, κατ' αναλογία, σε ένα από τα κύτταρα του σώματός σας. Είναι τηλεπαθητικά και ενεργειακά αλληλένδετα και βρίσκονται σε συνεχή ανταλλαγή μεταξύ τους. Μόνο στο σύνολό τους αποτελούν τον οργανισμό που θέλει να σας βλάψει αποτελεσματικά. Και εισέρχονται συνεχώς στον κόσμο σας. Μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, φτάνουν αμέτρητοι. Συνεχώς. Η προστασία τους έγκειται στην άγνοιά σας. Κάποτε πολεμήσαμε πολλά είδη", συνέχισε ο γέροντας, χωρίς να αναστενάξει παραιτημένος, "νικήσαμε κάθε φαινομενικά ανυπέρβλητο γίγαντα που ήθελε να μας βλάψει, αλλά το πνεύμα μας δεν ήταν έτοιμο για "τους ανθρώπους". Γι' αυτό, brahbata, είμαστε εδώ για να σας δώσουμε τις εξηγήσεις μας. Κάθε ένα από αυτά τα όντα είναι συνδεδεμένο με τη συλλογικότητα, πάντα. Όχι μόνο στον κόσμο σας, αλλά διαπερνούν όλους τους κόσμους στους οποίους έχουν εξαπλωθεί. Και κάθε ένα από αυτά τα όντα κατέχει τη συλλογική δύναμη της συλλογικότητας να κάμψει το πνεύμα των ώριμων και ισχυρών πολεμιστών, καθώς αναδύονται από τη γνώση. Ωστόσο: Όπου άλλοι κόσμοι, ολόκληρα συστήματα κόσμων είχαν καταληφθεί από αυτούς, τώρα θα τους βάλετε τέλος. Έτσι είναι γραμμένο στο Βιβλίο της Ζωής, και έτσι το σχεδιάζουν τα αστέρια".
Το κερί πάνω στο δρύινο τραπέζι τρεμόπαιξε μέχρι τις τελευταίες κινήσεις, ο φίλος μου έμοιαζε χαμένος στη σκέψη και μαγικά αιχμαλωτισμένος από το φως, κατευθείαν στην ενέργεια που ήταν η βάση κάθε ζωής. Παραμείναμε και οι δύο σιωπηλοί για λίγο. Χρειαζόμουν τη σιωπή για να χωνέψω αυτά που είχα ακούσει και εκείνος πρέπει να απολάμβανε τις μακρόχρονες εμπειρίες του με τους "ανθρώπους". Τότε ο ταξιδιώτης, ο δάσκαλός μου από το μακρινό παρελθόν, άρχισε πάλι. "Τα animus είναι ισχυροί δάσκαλοι, γιατί δεν αποκαλύπτονται ως τέτοιοι στην αρχή", είπε ο γέρος. Πήρε άλλη μια γουλιά από την κανάτα του και συνέχισε την ομιλία του. "Πες μου, μπραμπάτα: πώς πολεμάς έναν εχθρό που είναι πολύ μικρός για να γίνει αντιληπτός ως τέτοιος; Ότι είναι παντού; Η ικανότητά τους είναι να ελέγχουν το μυαλό σας και να μην σας αφήνουν να το συνειδητοποιήσετε. Πολλά είδη βρίσκονται στην υπηρεσία τους και ελέγχονται από αυτούς. Και είναι αυτά τα φυσικά μεγαλύτερα είδη, λοιπόν, που νομίζετε ότι αναγνωρίζετε ως τους κύριους εχθρούς σας. Οι "άνθρωποι" μπορούν να νικηθούν μόνο από την ικανότητα της καρδιάς μας. Η δύναμη της συμπόνιας, η οποία υπάρχει πέρα από το ένστικτο επιβίωσης του είδους, είναι το πιο ισχυρό σας όπλο. Και αυτή τη φορά, brahbata, ο κόσμος θα αντισταθεί και η εχθρότητα θα νικηθεί. Θυμηθείτε πάντα πώς αισθανθήκατε το πνεύμα της, τον λαμπερό υπολογισμό της συλλογικής της συνείδησης που κάποτε διείσδυσε στην ύπαρξή σας. Θυμηθείτε το - και αυτή τη φορά νικήστε τους - νικήστε τον λαό.
ο λαός.
____________________________________________________________________________
Σημείωση: Άκουσα για πρώτη φορά για τους Esps πριν από περίπου 15 χρόνια, όταν είχα τηλεπαθητική επαφή με τους φίλους μας από το βυθό του φεγγαριού, οι οποίοι με ενημέρωσαν γι' αυτούς. Αργότερα - αφού "τρέφονταν" διανοητικά - με συνάντησαν. Εδώ στο Homberg (δεν ταξιδεύω πια). Γίνονται όλο και μεγαλύτερα από τα χερσαία μυρμήγκια (τα μεγαλύτερα που έχω δει μέχρι στιγμής ήταν περίπου 3-4 εκατοστά), οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι εισαγόμενο είδος της Νότιας Αμερικής ή της Ασίας - δεν είναι. Κάνουν κοινή υπόθεση με τον Άτον, τον Άρχοντα της Ομοσπονδίας του Ωρίωνα. Έχουμε έναν πιστό σύμμαχο: τις γήινες αράχνες. Οι αράχνες είναι επίσης σπουδαίοι τηλεπαθητικοί και μαχητές. Νομίζουν ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε πολύ μεγάλοι δειλοί, απλώς και μόνο επειδή οι ίδιοι είναι πολεμιστές. Και έχουν συμμαχήσει μαζί μας ενάντια στο animus. Θα κερδίσουμε.
____________________________________________________________________________
der SPIEGEL Nr. 5, 28.1.2008
γράφει στη σελίδα 120:
Συνταγή για την επιτυχία των μυρμηγκιών του στρατού.
Το αργεντίνικο μυρμήγκι (Linepithema humile) έχει ξεκινήσει μια θριαμβευτική πορεία σε όλο τον κόσμο και βρίσκεται ήδη σε έξι ηπείρους. Το μυστικό της επιτυχίας τους αποκαλύφθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ιλινόις στην Ουρμπάνα, οι οποίοι επί οκτώ χρόνια παρατηρούσαν πώς αυτά τα έντομα έχουν κατακτήσει το φαράγγι Ράις της Νότιας Καλιφόρνιας. Σύμφωνα με τη μελέτη, οι νεοεισερχόμενοι ακολουθούν δύο διαφορετικές στρατηγικές στο δρόμο προς τον προορισμό τους: αρχικά, επιτίθενται στους συγγενείς τους για να τους φάνε- στη συνέχεια, σε ένα δεύτερο βήμα, εκμεταλλεύονται συστηματικά τις πηγές τροφής των ανταγωνιστών τους. Τρώνε και λιμοκτονούν: με αυτή τη διπλή στρατηγική είναι προφανώς πολύ επιτυχημένοι: πριν από την άφιξή τους στο Rice Canyon, ζούσαν εκεί 23 γηγενή είδη μυρμηγκιών, ενώ στο τέλος ήταν μόνο δύο. Μόνο αν παρακολουθήσουμε μια τέτοια εισβολή σε πραγματικό χρόνο, μπορούμε να κατανοήσουμε τις δυναμικές διαδικασίες που επιτρέπουν σε ξένα είδη να καταλήξουν , εξήγησε ο ερευνητής μυρμηγκιών Andrew Suarez.
/colour]
"Ας παίξουμε τον αφέντη και τον υπηρέτη".
Depeche Mode
Τώρα - οι δυνάμεις του υπερδιάστατου αλτρουισμού χρησιμοποιούν το σπαθί της σοφίας για να επικρατήσουν τελικά.
