Παράδεισος και κόλαση.

Από τη Μύκονο στη Μυκήνη. Ένα ταξίδι στο χρόνο και στο χώρο.
Locked
User avatar
brahbata
Site Admin
Posts: 3415
Joined: Fri Jan 24, 2020 4:20 am
Location: HombergOhm - Germany
Contact:

Παράδεισος και κόλαση.

Post by brahbata » Tue May 16, 2023 7:54 am

Image
Image


Ένας άνδρας και ο σκύλος του περπατούσαν κατά μήκος ενός δρόμου.
Καθώς περνούσαν κοντά από ένα τεράστιο δέντρο, κεραυνός τους χτύπησε και τους δύο.
Ο άνθρωπος όμως δεν πρόσεξε ότι είχαν ήδη φύγει από αυτόν τον κόσμο και συνέχισε να περιπλανιέται με το ζώο του.
"Μερικές φορές οι νεκροί χρειάζονται λίγο χρόνο για να συνειδητοποιήσουν τη νέα τους κατάσταση..."
Η πεζοπορία ήταν πολύ μεγάλη, οδηγούσε σε ανηφόρες και κατηφόρες, ο ήλιος έκαιγε, και ήταν ιδρωμένοι και διψασμένοι. Σε μια στροφή του μονοπατιού είδαν μια όμορφη μαρμάρινη πύλη που οδηγούσε σε μια πλατεία στρωμένη με χρυσό, με ένα σιντριβάνι στη μέση από το οποίο έτρεχε κρυστάλλινο νερό.
Ο περιπλανώμενος στράφηκε προς τον άνδρα που φύλαγε την πύλη.

"Καλημέρα".
"Καλημέρα", απάντησε ο φρουρός.
"Όμορφο μέρος είναι αυτό, πώς το λένε;"
"Εδώ είναι ο παράδεισος."
"Τι τύχη που φτάσαμε στον παράδεισο, γιατί διψάμε πολύ."
"Είστε ευπρόσδεκτοι να μπείτε μέσα και να πιείτε όσο νερό θέλετε", είπε ο φρουρός δείχνοντας το πηγάδι.
"Και ο σκύλος μου διψάει".
"Λυπάμαι", είπε ο φρουρός.
"Δεν επιτρέπεται η είσοδος στα ζώα".
Ο άντρας απογοητεύτηκε γιατί η δίψα του ήταν μεγάλη, αλλά δεν ήθελε να πιει μόνος του.
Ευχαρίστησε τον φύλακα και προχώρησε.
Αφού περιπλανήθηκαν για πολλή ώρα στην ανηφόρα, έφτασαν σε ένα μέρος με μια παλιά πύλη που άνοιγε σε ένα δεντροφυτεμένο μονοπάτι από πατημένο χώμα.
Στη σκιά ενός από τα δέντρα, ένας άντρας ήταν ξαπλωμένος με το καπέλο του χωμένο στο μέτωπό του, φαινομενικά κοιμισμένος.

"Καλημέρα", είπε ο περιπατητής.
Ο άντρας έγνεψε.
"Διψάμε πολύ, ο σκύλος μου κι εγώ".
"Υπάρχει μια πηγή εκεί ανάμεσα στις πέτρες", είπε ο άντρας δείχνοντας το σημείο.
"Μπορείτε να πιείτε ό,τι θέλετε".
Ο άνθρωπος και ο σκύλος πήγαν στην πηγή και ξεδίψασαν.
Ο περιπλανώμενος τους ευχαρίστησε και πάλι.
"Ελάτε ξανά όταν θέλετε", απάντησε ο άνθρωπος.
"Παρεμπιπτόντως, πώς λέγεται αυτό το μέρος;"
"Παράδεισος."
"Παράδεισος;
Μα ο φύλακας στη μαρμάρινη πύλη μου είπε ότι εκεί είναι ο παράδεισος".
"Εκεί δεν ήταν ο παράδεισος, εκεί ήταν η κόλαση".
Ο περιπλανώμενος ήταν μπερδεμένος.
"Θα έπρεπε να τους απαγορεύσεις να χρησιμοποιούν το όνομά σου! Αυτή η ψευδής πληροφορία θα προκαλέσει μεγάλη σύγχυση!"


"Απολύτως όχι. Στην πραγματικότητα, μας κάνουν μεγάλη χάρη. Γιατί εκεί μένουν όλοι όσοι καταφέρνουν να εγκαταλείψουν τους καλύτερους φίλους τους", του απάντησε ο φρουρός.


Image
Image
Image
Image

We are not human beings having a spiritual experience - we are spiritual beings having a human experience.
So, I've decided to take my work back on the ground, to stop you falling into the wrong hands.
Life is a videogame. Reality is a playground. It's all about experience and self-expression.
ZEN is: JOYFULLY walking on a never-ending path that doesn't exist.
They tried to bury us. What they didn't know - we were seeds.
In the descent from Heaven, the feather learns to fly.
Ideally, we get humble when we travel the Cosmos.
After school is over, you are playing in the park.
Although, life is limited - Creation is limitless.
Fuck you Orion, Zetas and your evil allies.
Seeing is believing. I do. *I shape*.
'EARTH' without 'ART' is just 'EH'.
Best viewed with *eyes closed*.
Space. It's The final Frontier.
Real eyes realize real lies.
Creator and Creation.
We are ONE.
I AM.

Image
Image
Image

Image
Image

brahbata.space

Image

Locked