Ψευδαίσθηση
Είθε ο παρακάτω διαλογισμός να διαβαστεί και να νιώσει κανείς αργά
Εγώ και οι δικοί μου είμαστε ψευδαισθήσεις. Και όμως όλες οι προτάσεις που έχουν σημασία για εμάς περιέχουν αυτές τις λέξεις.
Υπάρχω; Υπάρχω; Υπάρχω;
Όταν κοιτάζω τον εαυτό μου μειωμένος στη φυσική μου υπόσταση, αναγνωρίζω έναν υπαρκτό εαυτό. Αλλά αν προσπαθήσω να κοιτάξω πίσω από τον μαγικό καθρέφτη και να εστιάσω την προσοχή μου στα ενδότερα, δεν μπορώ να ανακαλύψω ένα "εγώ". Τότε βλέπω μια ουσία από την οποία δημιουργείται η ενδόμυχη ύπαρξή μου - αλλά αποτελούμαι από αυτή την ουσία;
Η σωματικότητα είναι το σπίτι, ο ναός της ψυχής. Είναι ένα όχημα που κάνει τα ταξίδια μέσα στη φυσική διάσταση βιώσιμα. Με σύγχρονους όρους, τίποτα περισσότερο από μια "στολή δεδομένων" μέσω της οποίας μπορούμε να "αντιληφθούμε" τις αισθητηριακές εντυπώσεις. Το σώμα είναι λοιπόν μορφή - διαθέτει άραγε ουσία;
ΠΟΙΟΣ είναι αυτός για τον οποίο υπάρχουν αυτές οι αισθήσεις; Για "ΠΟΙΟΝ" προορίζονται; "ΠΟΙΟΣ" ή "ΤΙ" είναι αυτός που τις δέχεται; "ΤΙ" είναι το ενδόμυχο; Ποια είναι η εγγενής ουσία αυτού που μας κάνει να βιώνουμε ότι "ΕΙΜΑΣΤΕ";
Ονειρεύομαι την ύπαρξή μου; Μήπως ονειρεύομαι; Από "Ποιον"; ΓΙΑΤΙ; ΠΟΙΟΣ - ΕΊΜΑΙ - ΕΓΏ;
Δεν μπορεί να υπάρξει αιωνιότητα στην παροδικότητα. Δεν μπορεί να υπάρχει παροδικότητα στην αιωνιότητα. Δεν μπορεί να υπάρχει τίποτα απόλυτο, και ομοίως τίποτα σχετικό. Η αντίληψη βασίζεται στη φαντασία και η φαντασία παρασύρεται από τον άνεμο της ψευδαίσθησης. Η μαγεία της νόησης είναι άκυρη μπροστά σε κάθε ψευδαίσθηση. Η ψευδαίσθηση δεν είναι ούτε ψέμα ούτε αλήθεια, αλλά άυλη. Η ανυπαρξία δεν είναι τίποτε άλλο παρά κενότητα. Έτσι αναγνωρίζω τον κόσμο - βλέποντας ότι δεν υπάρχει. Εξαπάτηση - η ζωή είναι εξαπάτηση.
Αλλά αν η "ζωή" είναι μια από τις αναρίθμητες πιθανές ψευδαισθήσεις, υπάρχει αλήθεια που διαρκεί; Υπάρχει αλήθεια πέρα από κάθε παροδικότητα; Μπορεί η ύπαρξή μου να αναδυθεί από τον βαθύ ωκεανό των λαθών και των ψευδαισθήσεων;
Μπορεί ο παρακάτω διαλογισμός να διαβαστεί και να νιώσει κανείς αργάΕγώ και τα δικά μου είναι ψευδαισθήσεις. Και όμως όλες οι προτάσεις που έχουν σημασία για εμάς περιέχουν αυτές τις λέξεις.Υπάρχω; Υπάρχω; Υπάρχω;Όταν κοιτάζω τον εαυτό μου μειωμένος στη φυσική μου υπόσταση, αναγνωρίζω έναν υπαρκτό εαυτό. Αλλά αν προσπαθήσω να κοιτάξω πίσω από τον μαγικό καθρέφτη και να εστιάσω την προσοχή μου στα ενδότερα, δεν μπορώ να ανακαλύψω ένα "εγώ". Τότε βλέπω μια ουσία από την οποία δημιουργείται η ενδόμυχη ύπαρξή μου - αλλά αποτελούμαι από αυτή την ουσία;Η σωματικότητα είναι το σπίτι, ο ναός της ψυχής. Είναι ένα όχημα που κάνει τα ταξίδια μέσα στη φυσική διάσταση βιώσιμα. Με σύγχρονους όρους, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια "στολή δεδομένων" μέσω της οποίας μπορούμε να "αντιληφθούμε" τις αισθητηριακές εντυπώσεις. Το σώμα είναι λοιπόν μορφή - διαθέτει άραγε ουσία;ΠΟΙΟΣ είναι αυτός για τον οποίο υπάρχουν αυτές οι αισθήσεις; Για "ΠΟΙΟΝ" προορίζονται; "ΠΟΙΟΣ" ή "ΤΙ" είναι αυτός που τις δέχεται; "ΤΙ" είναι το ενδόμυχο; Ποια είναι η εγγενής ουσία αυτού που μας κάνει να βιώνουμε ότι "ΕΙΜΑΣΤΕ";Ονειρεύομαι την ύπαρξή μου; Μήπως ονειρεύομαι; Από ποιον; ΓΙΑΤΊ; ΠΟΙΟΣ - ΕΊΜΑΙ - ΕΓΏ;Δεν μπορεί να υπάρξει αιωνιότητα στην παροδικότητα. Δεν μπορεί να υπάρχει παροδικότητα στην αιωνιότητα. Δεν μπορεί να υπάρχει τίποτα απόλυτο, και ομοίως τίποτα σχετικό. Η αντίληψη βασίζεται στη φαντασία και η φαντασία παρασύρεται από τον άνεμο της ψευδαίσθησης. Η μαγεία της νόησης είναι άκυρη μπροστά σε κάθε ψευδαίσθηση. Η ψευδαίσθηση δεν είναι ούτε ψέμα ούτε αλήθεια, αλλά άυλη. Η ανυπαρξία δεν είναι τίποτε άλλο παρά κενότητα. Έτσι αναγνωρίζω τον κόσμο - βλέποντας ότι δεν υπάρχει. Εξαπάτηση - η ζωή είναι εξαπάτηση.Αλλά αν η "ζωή" είναι μια από τις αναρίθμητες πιθανές ψευδαισθήσεις, υπάρχει αλήθεια που διαρκεί; Υπάρχει αλήθεια πέρα από κάθε παροδικότητα; Μπορεί η ύπαρξή μου να αναδυθεί από τον βαθύ ωκεανό των λαθών και των ψευδαισθήσεων;Τίποτα δεν είναι ΑΛΗΘΕΙΑ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι το ΤΙΠΟΤΑ. Τα πάντα δεν είναι τίποτα.
