Glass people
Οι αιχμάλωτες ψυχές, των οποίων η προσκόλληση στον υλικό κόσμο κατά τη διάρκεια της ζωής τους καθιστά πιο δύσκολη την απελευθέρωσή τους από αυτό το επίπεδο μετά το "θάνατό" τους, συνεχίζουν να ζουν ως εκδηλωμένα πνευματικά όντα μέσα στη γήινη χλωρίδα (στα δικά μας γεωγραφικά πλάτη κυρίως σε δασικές περιοχές). Σύμφωνα με την εμφάνισή τους μοιάζουν με "γυάλινους ανθρώπους", δηλαδή έχουν ανθρωπόμορφο περίγραμμα και είναι αστρικής φύσης. Δεδομένου ότι η παρούσα ύπαρξή τους βασίζεται σε μια διαφορετική συχνότητα από το ανθρώπινο επίπεδο εμπειρίας μας, δεν μπορούν συνήθως να γίνουν αντιληπτοί με την "κανονική συνείδηση" και εμφανίζονται - κάτω από μια διαλογιστική-συγκεντρωτική διάθεση συνείδησης - μερικές φορές πολύ λεπτοί και διαφανείς. Εκτός από την αλλαγμένη δόνησή τους, αντιστοιχούν επίσης στην τωρινή τους εμφάνιση στην προηγούμενη "υλική" τους εμφάνιση ως ανθρώπινα όντα του δονητικού μας επιπέδου, δηλαδή διαθέτουν εκείνα τα φυσικά περιγράμματα που έχουν ήδη πάρει κατά τη διάρκεια της "ζωής" τους.
Ακριβώς όπως κάθε μορφή ύπαρξης είναι από τη φύση της εξαρτημένη από τον πόνο (ο οποίος μπορεί να ξεπεραστεί), η αστρική προβολή αυτών των γυάλινων ανθρώπων περιέχει επίσης πόνο. Η πλειονότητα αυτών των ψυχών αισθάνεται παγιδευμένη σε αυτή την κατάσταση και βλέπει τη σωτηρία κυρίως στην ανάκτηση ενός φυσικού σώματος. Η ελπίδα και η επιδίωξη ορισμένων "σωματικά εκδηλωμένων" ανθρώπων για μια καθαρά μη σωματική ύπαρξη φαίνεται στις ψυχές αυτές τουλάχιστον ακατανόητη. Η αμιγώς πνευματική ύπαρξη μιας ψυχής (και η -μέσω της συνείδησης προκαλούμενη- έκφρασή της) μπορεί λοιπόν να λάβει χώρα σε διαφορετικά επίπεδα και δεν είναι όλα εξίσου επιθυμητά.
Ωστόσο, και αυτή η κατάσταση "διαφάνειας" είναι μια μορφή εμπειρίας για την ψυχή, η οποία είναι πολύτιμη. Η ζωή προσπαθεί να εκδηλωθεί και να εκφραστεί σε όλα τα επίπεδα και μόνο ο - αυτοεπιλεγμένος - περιορισμός του δικού μας νου μας επιτρέπει να βιώσουμε αυτές τις καταστάσεις.
Όταν αναγνωρίζουμε ότι το πνεύμα, το ον, η ψυχή είναι απεριόριστο στην εμφάνισή του, αυτές οι ενδιάμεσες καταστάσεις δεν είναι πλέον απαραίτητες. Η ψυχή βιώνει τότε την καθολική και απόλυτη θεραπεία και δεν χρειάζεται πλέον τα ενδιάμεσα βήματα στο μονοπάτι προς την τελειότητα. Αυτή η απόφαση μπορεί να ληφθεί ανά πάσα στιγμή και δεν απαιτεί καμία ιδιαίτερη μορφή έκφρασης. Η πρόθεση και μόνο, η δήλωση της βούλησης, είναι αρκετή για να δώσει ελευθερία σε κάθε ζωή.
Ακριβώς όπως κάθε μορφή ύπαρξης είναι από τη φύση της εξαρτημένη από τον πόνο (ο οποίος μπορεί να ξεπεραστεί), η αστρική προβολή αυτών των γυάλινων ανθρώπων περιέχει επίσης πόνο. Η πλειονότητα αυτών των ψυχών αισθάνεται παγιδευμένη σε αυτή την κατάσταση και βλέπει τη σωτηρία κυρίως στην ανάκτηση ενός φυσικού σώματος. Η ελπίδα και η επιδίωξη ορισμένων "σωματικά εκδηλωμένων" ανθρώπων για μια καθαρά μη σωματική ύπαρξη φαίνεται στις ψυχές αυτές τουλάχιστον ακατανόητη. Η αμιγώς πνευματική ύπαρξη μιας ψυχής (και η -μέσω της συνείδησης προκαλούμενη- έκφρασή της) μπορεί λοιπόν να λάβει χώρα σε διαφορετικά επίπεδα και δεν είναι όλα εξίσου επιθυμητά.Ωστόσο, και αυτή η κατάσταση "διαφάνειας" είναι μια μορφή εμπειρίας για την ψυχή, η οποία είναι πολύτιμη. Η ζωή προσπαθεί να εκδηλωθεί και να εκφραστεί σε όλα τα επίπεδα και μόνο ο - αυτοεπιλεγμένος - περιορισμός του δικού μας νου μας επιτρέπει να βιώσουμε αυτές τις καταστάσεις.Όταν αναγνωρίζουμε ότι το πνεύμα, το ον, η ψυχή είναι απεριόριστο στην εμφάνισή του, αυτές οι ενδιάμεσες καταστάσεις δεν είναι πλέον απαραίτητες. Η ψυχή βιώνει τότε την καθολική και απόλυτη θεραπεία και δεν χρειάζεται πλέον τα ενδιάμεσα βήματα στο μονοπάτι προς την τελειότητα. Αυτή η απόφαση μπορεί να ληφθεί ανά πάσα στιγμή και δεν απαιτεί καμία ιδιαίτερη μορφή έκφρασης. Η πρόθεση και μόνο, η δήλωση της βούλησης, είναι αρκετή για να δώσει ελευθερία σε κάθε ζωή.Στην ήδη ανατέλλουσα εποχή της αγάπης, ακόμη και εκείνα τα όντα που η εμφάνισή τους είναι υλική και όμως όχι σωματική, θα ανυψωθούν και θα απελευθερωθούν.
Όλο το γίγνεσθαι είναι απλώς μια εκδήλωση της ύπαρξης.
